همه چیز درباره سرطان

سرطان

اولین نشانه سرطان اغلب یک توده سینه یا یک ماموگرافی غیر طبیعی است. مراحل سرطان از انواع سرطان زودرس ، قابل درمان تا سرطان متاستاتیک ، با انواع درمان های سرطان متغیر است. سرطان مرد نادرو باید جدی گرفته شود.

علائم سرطان و علائم هشدار دهنده

در مراحل اولیه خود ، سرطان معمولاً هیچ علامتی ندارد. با بزرگ شدن تومور ، ممکن است متوجه این علائم شوید:

1. در یا زیر بغل تان توده ای تشکیل شود

توده ای در یا زیر بغل شما که پس از شما از بین نمی رود. این اغلب اولین علامت سرطان است. توده های مرتبط با سرطان سینه معمولاً بدون درد هستند ، اگرچه برخی از آنها ممکن است باعث ایجاد حساسیت شوند. توده ها معمولاً مدتها قبل از دیدن آنها یا در ماموگرافی قابل مشاهده هستند.

2. تورم در زیر بغل  یا

تورم در زیر بغل ممکن است به معنای سرطان در غدد لنفاوی در آن منطقه باشد. این تورم ممکن است قبل از احساس توده ایجاد شود ، بنابراین در صورت مشاهده آن به پزشک اطلاع دهید. تورم در ممکن است نوعی سرطان تهاجمی به نام سرطان التهابی باشد.

3. درد یا حساسیت در

اگرچه توده معمولاً بدون درد است ، اما درد یا حساسیت می تواند نشانه ای از سرطان باشد.

4- یک ناحیه مسطح یا متراکم روی شما

این می تواند توموری باشد که نمی توانید ببینید یا احساس کنید.

5- تغییر

ممکن است متوجه تفاوت در اندازه ، کانتور ، بافت یا دمای خود شوید.

یک سطح سوراخ دار و قرمز مانند پوست یک پرتقال می تواند نشانه ای از سرطان پیشرفته باشد.

6. تغییر در نوک شما

می تواند:

به سمت داخل بکشید

کم نور شوید

سوزاندن

خارش

ایجاد زخم

7. ترشح نوک

ممکن است متوجه ترشح غیر معمول از نوک شوید. این می تواند شفاف ، خونین یا رنگ دیگری باشد. این بیماری معمولاً در اثر شرایط خوش خیم ایجاد می شود اما ممکن است به دلیل سرطان نیز باشد.

8- ناحیه ای مانند سنگ مرمر در زیر پوست

این ناحیه با هر قسمت دیگری از متفاوت خواهد بود.

در صورت تماس با پزشک خود در مورد سرطان تماس بگیرید

یک یا هر دو سینه دچار یک توده یا درد غیر طبیعی می شوند که از بین نمی رود ، یا به نظر می رسد یا احساس غیر طبیعی می کند. علت اغلب چیزی غیر از سرطان است ، اما پزشک باید آن را بررسی کند.

گره های لنفاوی متورم در زیر بغل دارید. هر گونه تورم می تواند ناشی از سرطان باشد.

انواع سرطان

حدود 80٪ از همه سرطانهای "ER مثبت" هستند. این بدان معنی است که سلولهای سرطانی در پاسخ به هورمون استروژن رشد می کنند. حدود 65٪ از اینها "مثبت" نیز هستند. آنها در پاسخ به هورمون دیگری ، پروژسترون رشد می کنند.

اگر سرطان شما تعداد قابل توجهی از گیرنده ها برای استروژن یا پروژسترون داشته باشد ، آن را گیرنده هورمونی مثبت می دانند.

تومورهایی که دارای ER / PR مثبت هستند بسیار بیشتر از تومورهایی که ER / PR منفی دارند به هورمون درمانی پاسخ می دهند.

ممکن است بعد از اتمام عمل جراحی ، شیمی درمانی و پرتودرمانی دچار هورمون درمانی شوید. این روش های درمانی با مسدود کردن تأثیرات استروژن می توانند از بازگشت بیماری جلوگیری کنند. آنها این کار را از یک روش مختلف انجام می دهند.

داروی تاموکسیفن (Nolvadex) با جلوگیری از اتصال هورمونها به جلوگیری از بازگشت سرطان به شما کمک می کند و مانع از اتصال هورمون ها به آنها می شود. گاهی اوقات تا 5 سال پس از درمان اولیه سرطان مصرف می شود.

کلاس داروهای موسوم به مهار کننده های آروماتاز​​در واقع تولید استروژن را متوقف می کند. اینها شامل آناستروزول (Arimidex) ، اگزستانه (Aromasin) و letrozole (Femara) می باشد. آنها فقط در نی استفاده می شوند که یائسگی را پشت سر گذاشته اند. Fulvestrant (Faslodex) دارویی است که گیرنده های استروژن را مسدود کرده و به آنها آسیب می رساند که بعضی اوقات در معالجه سرطان متاستاتیک استفاده می شود. Toremifene (Fareston) دارویی است که گیرنده های استروژن را مسدود می کند که می تواند برای برخی از خانم های مبتلا به سرطان متاستاتیک نیز انجام شود.

مهارکننده های CDK 4/6 abemaciclib (Verzenio) ، palbociclib (Ibrance) و ribociclib (Kisqali) گاهی اوقات با مهار کننده های آروماتاز​​یا هورمون درمانی (Faslodex) استفاده می شوند.

HER2-سرطان مثبت

در حدود 20٪ از سرطان های ، سلول ها پروتئین زیادی به نام HER2 را تولید می کنند. این سرطان ها تمایل به پرخاشگری و سریع رشد دارند.

برای ن مبتلا به سرطانهای HER2 مثبت ، نشان داده شده است که داروی هدفمند trastuzumab (Herceptin) خطر بازگشت سرطان را به طرز چشمگیری کاهش می دهد. تهیه این دارو به همراه شیمی درمانی بعد از عمل به افرادی که مبتلا به سرطان هستند و در مناطق دیگر گسترش یافته است ، یک روش استاندارد است. همچنین می تواند برای سرطان در مراحل اولیه استفاده شود. اما یک خطر کوچک اما واقعی از آسیب قلبی و آسیب احتمالی ریه ها وجود دارد.

چندین روش درمانی هدفمند دیگر وجود دارد که گاهی اوقات در معالجه سرطان HER2 مثبت مورد استفاده قرار می گیرد. این شامل:

emo-trastuzumab emtansine (Kadcyla)

Fam-trastuzumab deruxtecan-nxki (Enhertu)

لاپاتینب (تاکر)

نراتینیب (نورنکس)

پرتوزوماب (پرجتا)

علل سرطان و عوامل خطر آن

دلایل دقیق سرطان مشخص نیست ، اما عوامل اصلی خطر را می دانیم. با این حال ، بیشتر نی که در معرض خطر بالای سرطان هستند ، آن را دریافت نمی کنند ، در حالی که بسیاری از آنها بدون عوامل خطر شناخته شده این کار را انجام می دهند.

خطرات اصلی پیر شدن و ابتلا به سرطان در خانواده شما است. این خطر برای ن با انواع خاصی از توده های خوش خیم سینه و برای خانم هایی که مبتلا به سرطان تخمدان هستند ، بیشتر می شود. و اگر به سرطان مبتلا شده اید ، می توانید دوباره آن را دریافت کنید.

احتمال ابتلا به سرطان چقدر است؟

در سال 1940 ، خطر زندگی یک زن مبتلا به سرطان 5٪ بود. اکنون خطر حدود 12٪ است. در حدود نیمی از موارد ، زن هیچ عامل خطر شناخته شده ای ندارد.

عوامل خطر شما نمی توانید تغییر دهید

·         زن بودن. مردان نیز می توانند به سرطان مبتلا شوند ، اما ن 100 برابر بیشتر احتمال دارد.

·         تاریخچه سرطان . زنی که در یک سینه به سرطان مبتلا شده است ، مانند کارسینوم داکتال درجا (DCIS) یا سرطان تهاجمی ، سه تا چهار برابر احتمال دارد از ابتلا به سرطان جدید ، نامربوط به اولین ، یا در دیگر یا در قسمت دیگری از همان سینه. این متفاوت از عود بیماری سرطان قبلی است.

·         سن. خطر شما با افزایش سن بالا می رود. حدود 77٪ از خانمهایی که سالانه به سرطان مبتلا می شوند بیش از 50 سال دارند و بیش از 40٪ 65 سال و بیشتر دارند.

در ن 40 تا 50 سال ، 1 در 68 احتمال ابتلا به سرطان وجود دارد. از 50 به 60 ، که در 42 به 1 می رسد. از 60 به 70 ، یک در 28 است. در ن 70 و بالاتر ، 1 از 26 است.

·         تاریخچه مستقیم خانواده. داشتن مادر ، خواهر یا دختر ((درجه اول)) با سرطان ، زن را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد. حتی اگر این نسبی قبل از 50 سالگی به سرطان مبتلا شود و در هر دو سینه سرطان داشته باشد ، حتی بیشتر است.

داشتن یک بستگان درجه یک با سرطان تقریبا خطر شما را دو چندان می کند و داشتن دو نفر از بستگان درجه یک خطر شما را سه برابر می کند. ابتلا به خون نسبی نر با سرطان نیز این خطر را افزایش می دهد.

ژنتیک حدود 5 تا 10 درصد موارد سرطان به ارث می رسد. ناقلین تغییرات در هر دو ژن به نام های BRCA1 یا BRCA2 در معرض خطر بیشتری هستند. ن مبتلا به تغییر ارثی در ژن BRCA1 تا 80 سالگی 72٪ شانس ابتلا به سرطان را دارند. 69٪ شانس وجود دارد كه زن با تغییر ارثی در ژن BRCA2 در این سن به سرطان مبتلا شود.

·         سینه های متراکم. سینه های شما ترکیبی از بافت چربی ، فیبر و غده است. سینه های متراکم بافت غده و فیبر بیشتری دارند و چربی کمتری دارند. یک زن با سینه های متراکم 1.5 تا 2 برابر بیشتر از سرطان احتمال دارد.

·         ضایعات . داشتن هیپرپلازی آتیپیک (لوبولار یا داکتال) یا کارسینوما لوبولار درجا ، خطر ابتلا به سرطان سینه یک زن را چهار تا پنج برابر افزایش می دهد.

·         تاریخچه خانواده دور. این مربوط به سرطان در بستگان درجه دوم یا سوم مانند خاله ها ، مادربزرگ ها و پسر عموی است.

·         بیوپسی غیر طبیعی قبلی . نی که بیوپسی های قبلی را نشان می دهند ، هر یک از موارد زیر را افزایش می دهند: افزایش فیبرونونوما با ویژگی های پیچیده ، هایپرپلازی بدون آتیپی ، آدنوز اسکلروزان و پاپیلومای انفرادی.

تاریخ تولید مثل. هرچه استروژن بیشتر بدن شما با گذشت زمان ساخته شود ، خطر شما بیشتر است. شروع دوره قبل از 12 سالگی ، شروع یائسگی پس از 55 سالگی ، و هرگز باردار نشدن در معرض طول عمر خود را در معرض خطرات استروژن و سرطان قرار دهید. داشتن فرزند اول بعد از 30 سالگی یا هرگز بارداری تمام وقت شما را در معرض خطر قرار نمی دهد. بنابراین شیردهی نمی کند.

·         درمان پرتودرمانی. اگر قبل از سن 30 سالگی تحت درمان با اشعه به قفسه سینه خود بودید ، معمولاً به عنوان درمان سرطان هایی مانند لنفوم.

·         سرطانهای دیگر در خانواده. اگر قبل از 50 سالگی یکی از اعضای خانواده مبتلا به سرطان تخمدان باشد ، خطر شما بیشتر می شود.

·         میراث. در ایالات متحده آمریکا ، ن سفید پوست و آفریقایی-آمریکایی بیشتر از ن اسپانیایی ، آسیایی / اقیانوسیه و جزایر اقیانوس آرام و بومیان آمریکایی احتمالاً آن را دریافت می کنند.

·         قرار گرفتن در معرض دی اتیل استیل بسترول (DES). بسیاری از ن بین سالهای 1940 تا 1971 این دارو را برای جلوگیری از سقط جنین دریافت کردند. اگر شما یا مادرتان آن را گرفتید ، احتمال ابتلا به سرطان بیشتر می شود.

·         وزن. اضافه وزن بعد از یائسگی شانس شما را افزایش می دهد.

·         نوشیدن الکل. الکل با سرطان مرتبط است. در مقایسه با افراد غیر مشروبات الکلی ، نی که روزانه یک نوشیدنی مشروبات الکلی می نوشند ، ریسک بسیار کمی دارند و افرادی که مشروبات الکلی متوسطی دارند (2 تا 3 نوشیدنی در روز) تقریباً 20٪ خطر بیشتری دارند.

·         جایگزینی هورمون درمانی (HRT). مصرف طولانی مدت استروژن و پروژسترون خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد. اگر به مدت 5 سال یا بیشتر استفاده از آنها را متوقف کرده اید ، این خطر از بین می رود.

·         غیرفعال بودن اگر ورزش نکنید ، شانس شما بالا می رود.

درمان سرطان

درمان سرطان در همه حال بهتر می شود و مردم امروزه گزینه های بسیار بیشتری نسبت به گذشته دارند. با انتخاب های زیاد ، این ایده خوبی است که تا حد امکان در مورد مواردی که بیشترین کمک را به شما می کنند بیاموزید.

مهم نیست که کدام یک را انتخاب کنید ، تمام درمان های سرطان دو هدف اصلی دارند:

برای خلاص شدن بدن از هر چه بیشتر سرطان

برای جلوگیری از بازگشت بیماری

چگونه می توانم درمان سرطان را انتخاب کنم؟

پزشک شما قبل از اینکه درمانی را برای شما توصیه کند ، در مورد چند چیز فکر خواهد کرد:

·         نوع سرطان شما

·         اندازه تومور شما و چه میزان سرطان در بدن شما گسترش یافته است ، به نام مرحله بیماری شما

·         اگر تومور شما دارای پروتئین HER2 ، استروژن و پروژسترون یا سایر ویژگیهای خاص "گیرنده" است.

·         سن شما ، اگر یائسگی را پشت سر گذاشتید ، سایر شرایط سلامتی را نیز دارید و ترجیحات شخصی شما نیز در این فرآیند تصمیم گیری نقش دارند.

انواع درمان سرطان چیست؟

برخی از درمانها این بیماری را در درون و بافت های اطراف ، مانند غدد لنفاوی از بین می برد یا از بین می برد. این شامل:

جراحی برای برداشتن کل ، به نام ماستکتومی یا برداشتن تومور و بافتهای اطراف آن ، یک عمل جراحی لامپکتومی یا محافظت از است. انواع مختلفی از ماستکتومی ها و برآمدگی ها وجود دارد.

پرتودرمانی ، که از امواج پرانرژی برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می کند.

سایر درمانها سلولهای سرطانی را در سرتاسر بدن تخریب یا كنترل می كنند:

درشیمی درمانی داروهایی استفاده می شود که سلولهای سرطانی را از بین می برد. از آنجا که این داروهای قدرتمند با بیماری مبارزه می کنند ، آنها همچنین می توانند عوارض جانبی مانند تهوع ، ریزش مو ، یائسگی زودرس ، گرگرفتگی و خستگی ایجاد کنند.

هورمون درمانی از داروهایی برای جلوگیری از هورمون ها به ویژه استروژن در رشد سلول های سرطانی استفاده می کند. داروها شامل تاموکسیفن (Nolvadex) برای ن قبل و بعد از یائسگی و مهار کننده های آروماتاز ​​شامل آناستروزول (Arimidex) ، اگزستستان (آروماسین) و لتروزول (Femara) برای ن یائسه است. عوارض جانبی می تواند شامل گرگرفتگی و خشکی واژن باشد. برخی از انواع این روش درمانی با متوقف کردن ساختن هورمون ها از طریق تخمدان ، یا از طریق عمل جراحی یا دارو ، کار می کنند. Fulvestrant (Faslodex) تزریقی است که از اتصال استروژن به سلولهای سرطانی جلوگیری می کند.

درمان هدفمندی مانند fam-trastuzumab-deruxtecan-nxki (Enhertu) ، لاپاتینب (Tykerb) ، پرتوزوماب (Perjeta) و trastuzumab (Herceptin) باعث می شود سیستم ایمنی بدن باعث از بین رفتن سلول های سرطانی شود. این داروها سلولهای سرطانی را که سطح بالایی از پروتئین به نام HER2 دارند هدف قرار می دهند. T-DM1 یا ado-trastuzumab emtansine (Kadcyla) دارویی است که ترکیبی از Herceptin و داروی شیمی درمانی emtansine را برای هدف قرار دادن سلولهای سرطانی HER2 مثبت می کند. مهارکننده یا فولورسترنت (Faslodex) ، در ن با انواع خاصی از سرطان پیشرفته. Abemaciclib (Verzenio) به تنهایی در خانمهایی که قبلاً تحت درمان با هورمون درمانی و شیمی درمانی قرار گرفته اند قابل استفاده است. Alpelisib (Piqray) یک مهار کننده PI3K است که سرطان را در آقایان و خانم هایی که جهش خاصی دارند ناشی از درمان با هورمون درمانی درمان می کند. Neratinib (Nelynx) همچنین با مسدود کردن سرطان HER2 با انسداد سلولهای سرطانی از دریافت سیگنالهای رشد ، کار می کند. یک کلاس جدید از داروهای به نام PARP (poly ADP ribose polymerase) مهار کننده های آنزیمی که از سلول های سرطانی تغذیه می کند ، هدف قرار می گیرند. مهار کننده های PARP شامل olaparib (Lynparza) و talazoparib (Talzenna) هستند.

سیستم ایمنی درمانی از سیستم ایمنی بدن برای هدف قرار دادن سرطان استفاده می کند. داروی atezolizumab (Tecentriq) به عنوان ردیف خط اول برای افرادی که سه برابر منفی سرطان تنفس منفی آن گسترش یافته است ، تأیید شده است.

ممکن است شیمی درمانی ، هورمون درمانی یا درمان هدفمند را همراه با جراحی یا پرتودرمانی انجام دهید. آنها می توانند سلولهای سرطانی را که از سایر روشهای درمانی باقی مانده است ، بکشند.

گانودرما و خواص بی نظیر آن

بزرگ کردن آلت به چه شیوه هایی امکان پذیر است

صابون زردچوبه و خواص آن